วันพุธ, สิงหาคม 16, 2560

'ไผ่' กับ Game of Thrones ("Bend the knee...or refuse and die")





'ไผ่' กับ Game of Thrones

ป้ายสีแดงตัวอักษรสีขาวติดอยู่หน้าห้องพิจารณาคดี 8 ศาลจังหวัดขอนแก่น เขียนชัดเจนว่า "พิจารณาลับ"

เป็นครั้งแรกที่ได้จับมือแม่ของไผ่

แม่เปิดประตูเดินร้องไห้ออกมา เป็นช่วงเวลาที่พ่อกับแม่ปล่อยให้ไผ่ได้อยู่คนเดียวในห้องพิจารณาเพื่อคิดทบทวนและตัดสินใจด้วยตัวเอง ด้วยรู้ว่าถ้าแม่อยู่ไผ่ก็จะยิ่งลังเล เพราะเจ้าตัวยืนยันเสมอว่าตนไม่ผิด ในขณะที่แม่อยากให้รับสารภาพเพราะไผ่สู้มานานแล้ว

"ชีวิตมันไม่ได้มีไผ่แค่คนเดียว ไผ่เจ็บแม่ก็เจ็บด้วย ที่ผ่านมาไผ่สู้เพื่อคนอื่นมาโดยตลอด มันไม่ใช่เรื่องเห็นแก่ตัวหรอกที่จะทำเพื่อชีวิตตัวเองและครอบครัวบ้าง ชีวิตของไผ่ยังอีกไกล แม่ไม่อยากให้เขาใช้ชีวิตวัยหนุ่มอยู่ในคุก"

ฟังคำแม่พูด ใจนึกถึงฉากใน Game of Thrones ที่เพิ่งดูคืนก่อนไปศาล

"Bend the knee...or refuse and die"

จงคุกเข่าหรือปฏิเสธและยอมตาย, สองทางที่ต้องเลือกต่อหน้ามังกรที่น่าหวาดหวั่น, Dickon Tarly ผู้ยังหนุ่มแน่นเลือกที่จะตายด้วยไฟของมังกรพร้อมกับพ่อของเขาเพื่อรักษาเกียรติและศักดิ์ศรีไว้ แม้พ่อจะขอให้เขามีชีวิตอยู่ต่อไปก็ตาม

ไผ่จะเลือกอะไรในสภาพการณ์ที่จริงๆ แล้ว ไร้ทางเลือก

ลูบมือแม่ อยากปลอบแม่ แต่ไม่รู้ต้องทำยังไง เลยตอบกลับไปว่า บางทีคนในวัยเรากับไผ่อาจจะยังไม่ถึงจุดที่จะให้ความหมายกับชีวิตแบบเดียวกันกับที่แม่มอง ในวันที่จุดยืนและอุดมการณ์ของวัยหนุ่มสาวยังเป็นเลือดหล่อเลี้ยงหัวใจให้ลืมตาตื่นขึ้นมาใช้ชีวิต ... แต่อย่างน้อยที่สุด ไม่ว่าไผ่จะตัดสินใจยังไง พ่อกับแม่ก็ทำดีที่สุดในการเลี้ยงลูกให้เติบโตขึ้นมาอย่างกล้าหาญและมีหัวใจที่เชื่อมั่นในความยุติธรรม

แม่เข้าไปในห้องพิจารณาคดีอีกครั้งพร้อมผ้าเช็ดหน้าสีฟ้าเพื่อรับฟังการตัดสินใจของลูกชาย ไม่นานนักก็ออกมาใหม่ ผ้าเช็ดหน้าไม่อยู่กับแม่แล้ว แต่อยู่ในมือไผ่ที่นั่งร้องไห้อยู่ในห้อง

ถ้าในซีรีย์ Dickon Tarly เลือกเดินกลับมาในแถวและยอมคุกเข่าลงเหมือนทหารคนอื่นๆ นอกจากพ่อของเขา เราก็จะเป็นคนดูอีกคนหนึ่งที่ไม่ได้รู้สึกเลยว่าเขาคือผู้พ่ายแพ้ในสงครามที่ไม่ได้ให้คุณค่ากับความถูกผิดมาตั้งแต่ต้น

ไผ่ การตัดสินใจวันนี้เป็นสิ่งที่กล้าหาญที่สุด เราโคตรนับถือหัวใจนายเลย Pai Jatupat รอเวลาที่จะได้ร่วมทำตามลิสต์ที่ไผ่'คิดไว้เต็มเลยถ้าได้ออกไป' นะ 🙂

Note: ความผิดหวังที่สุดทั้งในฐานะสื่อและมนุษย์คนหนึ่ง คือการไม่สามารถบอกสังคมได้ตรงๆ ว่าเกิดอะไรขึ้นก่อนและหลังไผ่ตัดสินใจรับสารภาพ ซึ่งจริงๆ สะท้อนความบิดเบี้ยวของความยุติธรรมในประเทศไทยได้ชัดเจนที่สุด


WorldWirada Saelim

ooo